امروزه سیستم‌های هوش مصنوعی به کمک یادگیری ماشین و یادگیری عمیق هوشمند می‌شوند و می‌توانند یاد بیرند و آموزش ببینند. در ادامه هر کدام را معرفی می‌کنیم.

این شخصیت‌ها به‌ویژه در شبکه‌های اجتماعی محبوب شده‌اند و توانسته‌اند میلیون‌ها دنبال‌کننده جذب کنند.

خدمات مالی: الگوریتم‌های یادگیری ماشینی رفتار حساب‌های بانکی یا تراکنش‌ها را پایش می‌کنند و در صورت مشاهده الگوهای غیرعادی هشدار می‌دهند.

انرژی سلامت محیط زیست میان رشته ای نجوم و فضا کسب و کار

خودروهای خودران، با ترکیب داده‌های حسگری (رادار، دوربین، لیدار و غیره) و استفاده از الگوریتم‌های یادگیری ماشینی، بدون نیاز به رانندۀ انسانی حرکت می‌کنند.

برای رسیدن به این اهداف، مجموعه‌ای از الگوریتم‌ها، روش‌های آماری و مدل‌های ریاضی به‌کار گرفته می‌شوند تا ماشین بتواند راه‌حل‌هایی فراتر از قواعد صِرفِ برنامه‌نویسی کلاسیک ارائه دهد.

پس از جنگ، ایده «ماشینی که بتواند از تجربه یاد بگیرد» را معرفی کرد که الهام‌بخش دانشمندان هوش مصنوعی شد.

در سال ۱۹۵۰، آلن تورینگ با «آزمون تورینگ» سؤال جدیدی درباره توانایی فکر کردن ماشین‌ها مطرح کرد. در سال ۱۹۵۶، کنفرانس دارتموث به رهبری جان مک‌کارتی برگزار و اصطلاح «هوش مصنوعی» رسماً معرفی شد.

هوش مصنوعی با تمام مزایا و فرصت‌هایی که برای بهبود کیفیت زندگی و افزایش کارایی در صنایع مختلف ایجاد می‌کند، خطرات و چالش‌های مهمی نیز به‌همراه دارد.

کاربردهای هوش مصنوعی شامل موتورهای جستجو پیشرفتهٔ وب (مثل گوگل و بینگ)، سامانه توصیه‌گر (که توسط یوتیوب، آمازون و نتفلیکس استفاده می‌شوند)، فهم زبان انسان‌ها (همچون سیری، جمنای و آمازون الکسا)، خودروهای خودران (مثل تسلا)، هوش مصنوعی مولد یا خلاقیت محاسباتی (مثل چت‌جی‌پی‌تی یا تولید اثر هنری مانند دال-ئی و میدجرنی) تصمیم‌گیری خودکار و رقابت در بالاترین سطوح سامانه‌های بازی استراتژیک (همچون شطرنج و گو).

در واقع زمانی که از هوش مصنوعی برای کنترل یک ربات استفاده می‌کنیم، در حقیقت این هوش مصنوعی تنها یک بخشی از سیستم رباتیکی بزرگتری است که این سیستم بزرگ‌تر خود شامل سنسورها، فعال کننده‌ها و برنامه نویسی‌هایی است که هوش مصنوعی در آن دخیل نمی‌باشد. هوش مصنوعی و رباتیک دو علم کاملا جدا از هم هستند و اصلا به یکدیگر شباهتی ندارند و تنها در برخی از بخش‌ها به منظور هوشمند شدن ربات‌ها از هوش مصنوعی استفاده می‌شود.

بی‌شک آینده متعلق به سیستم‌های هوشمندی است که در کنار انسان‌ها می‌توانند جهان را به‌سمت پیشرفت و بهبود هدایت کنند؛ اما باید هوشمندانه و با درایت از آن‌ها بهره گرفت!

آرنت هینتز، استادیار زیست شناسی هوش مصنوعی در گوگل ادورز تلفیقی و علوم کامپیوتر دانشگاه ایالتی میشیگان، هوش مصنوعی را به چهار دسته کلی تقسیم بندی می کند.

بااین‌حال، این موفقیت نشان داد که ماشین‌ها در حل وظایف مشخص می‌توانند عملکردی حتی بهتر از انسان داشته باشند.